افزایش اندازه و مقیاس کلاستر ( قسمت چهارم )

افزایش اندازه و مقیاس کلاستر ( قسمت چهارم )

 

هر دو نوع کلاسترینگ قابلیت پیاده سازی در مقیاس های بزرگتر را دارند بدین معنی که شما می توانید کارایی کلاستر خود را مطابق نیاز خود و میزان رشد سازمان خود بالا ببرید.

Scaling Up :  افزایش کارایی سرورها با ارتقا دادن سخت افزار آنها، اضافه کردن RAMیا  CacheL2، قراردادن پردازده های سریعتر از راه هایی هستند که می توان به افزایش کارایی کلاستر  کمک کند، بهبود کارایی در این روش به نوع پیاده سازی کلاستر  شما نیز وابسته می باشد. شما باید این میزان افزایش توانایی رابرای تمامی سرورها اعمال کنید،چرا که ممکن است کامپیوتر فعال دارای قدرت بیشتری باشد و زمانی که از کار می افتد کامپیوترهای غیر فعال نتوانند میزان کار درخواست شده را انجام دهند. بنابراین باید تمامی سرورها در یک سطح از توانایی قرار داشته باشند.

Scaling Out : اضافه کردن سرور به کلاستر، زمانی که شما یکسری درخواست رابین سرورها توزیع می کنید میزان پردازش با افزایش سرورها و تقسیم شدن کارکمتر می شود، افزایش سرور را می توان در هر دو نوع   سرور کلاستر و ( ان ال بی ) انجام داد.

اضافه کردن یک سرور جدید به ( ان ال پی ) کار راحتی می باشد به این علت که هر سیستم در این کلاستر دارای منبع اطلاعات مستقل است لذا اضافه کردن یک سرور جدید در این حالت،کاری راحت میباشد به طوری که با کپی کردن منبع اطلاعات و برنامه دورن سرور جدید، می توان آن را به کلاستر اضافه نمود.

اضافه کردن یک سرور جدید به کلاستر سرور، کمی پیچیده تر از  ( ان ال بی ) می باشد، چرا که در این نوع کلاستر تمامی سرورها از یک منبع اطلاعاتی مشترک استفاده می کنند. با توجه به تنظیمات سخت افزاری شما، افزایش مقیاس می تواند بسیار گران و یا شاید هم غیر ممکن باشد.

چه تعداد کلاستر؟

اگر شما قصد اجرای بش از یک برنامه را با قابلیت دسترسی بالا داشته باشید باید تصمیم بگیرید می خواهید چه تعداد کلاستر داشته باشید. سرور کلاسترها می توانند چندین برنامه را به صورت همزمان اجرا نمایند یا اینکه سرویس دهنده های کلاستر جدا ایجاد نمایند تا هرکدام یک برنامه را اجرا نمایند.

کلاستر سرور مجزا برای برنامه ها

برای مثال شما دو برنامه State full دارید و قصد اجرای این برنامه ها را با استفاده از سرور کلاستر دارید، ساده ترین روش این است که یک سرور کلاستر ایجاد کنید و هر دو برنامه را روی سرورهای آن اجرا نمایید. اگر یکی از کامپیوترها با خطا مواجه شده و از سرویس خارج شود باقی سرورها باید توانایی اجرای برنامه های آن را داشته باشند.

روش دیگر، ایجاد کلاستر سرور جدا برای هر برنامه است که سرورهای هر کلاستر به صورت جداگانه کار می کنند و خطا در هر کلاستر باعث تاثیر گذاری روی برنامه همان کلاستر می شود، به علاوه سرورهای باقیمانده تنها یک برنامه را سرویس دهی می نمایند. ایجاد سرورهای جدا، از قابلیت دسترسی بالاتری برخوردار است اما پیاده سازی آن، گرانتر تمام می شود چرا که نیاز به سرورهای بیشتری است.

ترکیبی از دو حالت قبل

علاوه بر این شما می توانید ترکیبی از این دو حالت را نیز داشته باشید طوری که یک کلاستر سرور ایجاد کنید و در آن دو سرور فعال داشته باشید و هرکدام از برنامه ها را روی یک سرور فعال نصب نمایید و یک سرور غیر فعال داشته باشید که به عنوان پشتیبان هر دو برنامه را روی آن نصب نمایید. در صورتی که یکی از سرورهای فعال از سرویس خارج شود سرور غیر فعال وظیفه آن را به عهده می گیرد. در صورتی که هر دو سرور فعال از سرویس خارج شوند سرور غیر فعال به جای هر دو سرویس دهی می نماید. بستگی به شما دارد که توانایی و ظرفیت سرورغیر فعال در حد اجرای یک برنامه باشد یا هر دو برنامه.

در قسمت بعدی راجع به ادغام دو تکنولوژی کلاسترینگ سرویس دهنده کلاستر با NLB و همچنین مفهوم  NLB بیشتر توضیح خواهیم داد.

http://goo.gl/7nJpa1